Το Έργο Χαρτογράφηση της Ελλάδας
Το επιστέγασμα της χαρτογραφικής ωριμότητας
Το έτος 1962 αποτελεί σταθμό στη χαρτογραφική πορεία της χώρας. Η οργανωτική
δομή της ΓΥΣ, αλλά και οι εγγυήσεις της επιστημονικής της αριστείας δίνουν την
ευκαιρία ανάληψης από την Υπηρεσία ενός σημαντικού εθνικού έργου για την
ανάπτυξη της Χώρας. Την παραγωγή πολύχρωμων χαρτών κλίμακας 1:25.000 για την
τοπική περιφερειακή ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της Βορειοδυτικής Πελοποννήσου.
Η σύνταξη των χαρτών προέβλεπε τη φωτογραμμετρική μέθοδο από αεροφωτογραφίες
πρόσφατης λήψης με αναθεώρηση αυτών στο πεδίο και λήψη νέων όπου υπήρχε ανάγκη.
Κλίμακα αναγωγής ορίστηκε η 1:10.000 και όπου υπήρχε ανάγκη βασικών εργασιών
για τη σύνταξη κτηματολογίου η αναγωγή ορίστηκε σε κλίμακα 1:5.000.
Αρχικά το έργο ανατέθηκε στην Υπηρεσία με την υπ’ αριθμό
19/36187/1551/2-10-1962 απόφαση του Υπουργείου Συντονισμού για την κατάρτιση
βασικών χαρτών της Πελοποννήσου και των νήσων Κεφαλλήνιας, Ζακύνθου, Ιθάκης και
Κυθήρων. Τα πρώτα θετικά αποτελέσματα άνοιξαν διάπλατα τους ορίζοντες για την
ανάληψη στη συνέχεια του έργου Χαρτογράφηση της Ελλάδας με πιστώσεις Δημοσίων
Επενδύσεων. Το έργο αυτό τελικά είχε ως αποτέλεσμα τη κάλυψη του συνόλου της
ελληνικής επικράτειας με τοπογραφικά διαγράμματα 1:5.000, βαρύνουσας σημασίας
για την ανάπτυξη της χώρας, αφού αποτέλεσαν το αναγκαίο υπόβαθρο για την
προμελέτη οποιουδήποτε τεχνικού έργου, καθώς και τη βάση για την σύνταξη
κτηματολογίων (δασικού, αμπελουργικού, ελαιουργικού κλπ) από το Υπουργείο Γεωργίας.
Από την στιγμή εκείνη η πορεία της Υπηρεσίας περνάει σε δημιουργική και
αναζωογονητική τροχιά, με μία πρωτοφανή για τα δεδομένα της αύξηση και
εκσυγχρονισμό του επιστημονικού εξοπλισμού της αλλά και του προσωπικού της.
Παράλληλα τα βασικά δίκτυα της Χώρας επεκτείνονται τόσο σε πυκνότητα σημείων
όσο και σε ακρίβεια. Μέχρι το έτος 1988 η αποτύπωση κάλυψε εδαφική έκταση ίση
με το 85% της συνολικής επιφάνειας της Χώρας.